
کتاب Poems & Prayers
قطع
رقعی
نوع جلد
شومیز
تعداد صفحات
230
این کتاب تازه از متیو مککاناهی—بازیگر برندهی اسکار و نویسندهی Greenlights—یک مجموعه بینظیر از شعرها، دعاها، اعترافها، تفکرات و لحظات الهامآلود است. او در این اثر از منطق فاصله میگیرد و وارد فضای ایمان، باور، رؤیاپردازی و جادوی زندگی میشود. کتابی سرشار از طنز، معنا، صداقت و نگاه عمیق به انسانبودن در دنیایی که پر از تردید، خستگی ذهنی و بیاعتمادی شده است.
کتاب جدید متیو مککاناهی—که ادامهای شاعرانهتر، شخصیتر و روحانیتر از Greenlights محسوب میشود—تلاش جسورانهای برای تعریف دوبارهی معنای «باور» در جهانی است که بیش از هر زمان دیگری درگیر سردرگمی، فشار و بیاعتمادی است. اگر Greenlights سفری بود برای پیدا کردن چراغهای سبز زندگی، این کتاب سفری است به سمت ریشهی احساسات، ایمان، رؤیاها و جایی که عقلِ سرد دیگر جواب نمیدهد.
● از منطق به ایمان؛ از تحلیل به شهود
مککاناهی در آغاز کتاب اعتراف میکند که همیشه مردی منطقی بوده—کسی که دنبال شواهد، دلیل، نسخه، مسیر مشخص و برنامهی قابل اندازهگیری است. اما جهان امروز آنقدر پیچیده و مبهم شده که دیگر مثل گذشته نمیتوان تنها با منطق زندگی را فهمید. در چنین فضایی، او به سمت ایمان، دعا، شعر و نوعی معنویت شخصی حرکت میکند.
این انتقال از «عقل» به «احساس» یکی از مهمترین نقاط قوت کتاب است. خواننده با او در این سفر همراه میشود و متوجه میگردد که گاهی برای پیدا کردن حقیقت، باید از مسیرهای غیرعقلانی عبور کرد؛ همان مسیرهایی که بیشتر شبیه رقص، موسیقی و رؤیا هستند تا جدول و تحلیل.
● شعرهایی از جنس زندگی، نه از جنس ادعا
کتاب پر است از شعرهای کوتاه، دعاهای ساده، تأملهای لحظهای و جملاتی که مثل برق میزنند. شعرهایی که لزوماً به معنای ادبیات کلاسیک نزدیک نیستند، اما یک ویژگی مهم دارند: صادقانهاند.
مککاناهی از روابط، فرزندانش، ایمان، شک، موفقیت، شکست، تنهایی، امید و حتی لحظات احمقانهٔ زندگی مینویسد—همه با صداقتی که فقط کسی میتواند بیان کند که دفترچههای شخصیاش را تبدیل به کتاب کرده باشد.
● روایت صمیمی، طنزآلود و «کاملاً مککاناهویی»
یکی از جذابیتهای این کتاب لحن نویسنده است. مککاناهی همان شوخطبعی ذاتی خود را حفظ کرده، همان بازی با کلمات، همان نگاه طنز به سختیهای زندگی و همان شیطنت فکری که در Greenlights هم دیده میشد.
او میتواند در یک صفحه دربارهٔ ایمان به جهان حرف بزند و صفحه بعد دربارهٔ یک لحظهی خندهدار که وسط یک تجربهی معنوی برایش اتفاق افتاده. این ترکیب «عمیق + بامزه + صمیمی» کتاب را بسیار خواندنی میکند.
● دعوت به یک نوع نگاه جدید:
نویسنده از خواننده میخواهد:
-
کمتر دنبال منطق قطعی باشد
-
بیشتر دنبال «حس» و «شگفتی» باشد
-
ایمان را نه بهعنوان دین، بلکه بهعنوان نوعی «اعتماد به زندگی» تجربه کند
-
اجازه دهد الهام وسط کارهای روزمره دخالت کند
-
رؤیا ببیند تا واقعیت را بهتر بسازد
این نگاه بسیار متفاوت و تازه است، مخصوصاً در دنیایی که همه چیز درگیر سرعت، رقابت، تولید، توجیه و نتیجهگرایی شده است.
مککاناهی میگوید گاهی باید اثبات را کنار بگذاریم و اجازه دهیم زندگی «شعر» شود.
● کتابی که بیشتر حس میشود تا تحلیل
این اثر را نمیتوان یک کتاب خودیاری سنتی دانست. نه نسخه میدهد، نه توصیههای پنجمرحلهای دارد، نه میخواهد مخاطب را مطابق یک الگوی خاص تغییر دهد.
این کتاب احساس است.
کتابی برای گوش دادن—not به نویسنده، بلکه به خودت.
روزهایی که زندگی عجیب میشود، این کتاب بیشتر شبیه یک همراه مهربان است تا یک مربی.
● چرا کتاب ارزشمند است؟
زیرا:
-
صداقت خام دارد
-
شعر و معنویت را با طنز و واقعگرایی ترکیب کرده
-
زبان ساده اما عمیق دارد
-
خواننده را یاد ارزش «باور» و «شگفتی» میاندازد
-
مناسب دوران سردرگمی، اضطراب و بیاعتمادی امروز است
این کتاب بهجای اینکه بگوید «چگونه بهتر باش»، به تو کمک میکند به یاد بیاوری که هنوز میتوانی ایمان داشته باشی—به خودت، به مردم، به جهان.
جمعبندی
این کتاب یک دعوت عاشقانه است:
دعوت به رؤیا دیدن، به آرام گرفتن، به دوباره باور کردن.
اگر Greenlights نقشهٔ راه بود، این کتاب ترانهٔ راه است—ترکیبی از شوخی، دعا، فلسفه و لحظات ناب انسانی.
کتابی برای کسانی که میخواهند از شلوغی ذهن وارد دنیایی شوند که در آن ایمان و شگفتی دوباره معنا دارند.